هێنده ی ڕۆیشتنی ئازیزێک
دڵ تــه نـیـا ناکات
لە پەنجەرەی خەیاڵم ئەدات
نمە بارانی یادت
هیجرى تۆ چهند سهخته دولبهر ماڵهكهم وێرانهبۆت
رۆژ و شهو غهمبارى رووتم دیــدهكهم گریانه بـــۆت
ئهشكى چاوم بادهیــه ناڵــهى دلــم عهینى نـــهیه
خاك بهسهر بیَكهس له حهسرهت جهرگهكهم بوریانه بۆت
ئهى نیگارى نازهنین لهو رۆژهوه دوورى له من
سهیلى دیدهم وا به خوڕ دێ ههروهكو سیرانه بۆت
شكا پشتم بڕا جهرگم له حهسرهت ورده خاڵانى
خودایا بۆ نهما عههد و قهرار و مهیلى جارانى
ئهى دڵه بهسیه له غهم بۆچى ئهنالێ رۆژ و شهو
شههدى لێوى دولبهرت بۆ دهردى تۆ دهرمانه بۆت
دهمیَكه من له غوربهتدا غهریقى بهحرى حیرمانم
بهبێ گوڵ خونچه دهم دائیم موقیمى كونجى گریانم
دڵم هاوینه بۆ وهسڵى بهڵام ئهو مهیلى زستانه
خهزانى بۆیه كرد خهلقینه عومرى وهك بههارى من
ئهتهوێت بڕۆیت ؟ به دوای بیانوودا دهگهڕییت ؟ بهێڵه با من بیانووت پێ بدهم بــڕۆ و ههرکهسێك پرسیاری لێ کردیت بڵێ : زۆر عیناد و اینکار بوو ههمیشه به قوڵی عاشقم بوو ... ... بڵێ هاواری ئهکرد به سهرمدا له ههموو شوێنێك هاواری دهکرد که تهنها منی دهوێت ... بڵێ درۆی لهگهڵ دهکردم دهی ووت ههرگیز دڵتهنگت نهکردووم دهی ووت بهلامهو گرنگ نیه له ههر کوێ بیت و چی دهکهیت .... ههمیشه گیرۆدهی نیگا ئهفسوناویه کانم بوو بڵێ : ئهو نهی دهویست نهی دهویست کهسێکیتر بیجگه له من له ناو دڵیدا ههبێت ئهمانه ههمووی بیانوو بوون ئێستا ئهگهر دهتهوێت بڕۆ و خوات لهگهڵ..
لــێــی بنــووســـم هـهنـــاســهکـهم بـۆ
مـــــاوهیـــــــهکـــــه بـــــێ ڕهنـگـــــی؟
کـــاتێك نووســیم پیتهکــان ههمــوویان
یــهک یــهک گــــــــــــــریــــــــــان ، !!
لـێــم تـــووره بـــوون ووتیـــان بــــۆچـی
ئـــهو هـــهرگـیــز لــــهتــۆ نــاپــرســێ
ووتــیـــان ئــاخـۆ هـێـنـده بــێ رهحـمـه
لـــه مـــردنــــی تـــــۆ نـــاتــرســـــێ ؟حه زم كرد بيرتان بخه مه وه بؤئه وه ى كه ئه زانيت ؟
ئه وه ش كه نازانيت ته جروبه يه ك وه ركريت كه ئه مرؤ ئاخر روؤزى بايزه وبه يانى يه كه م رؤزى زستانه
ئه مشه وشه وى يه لدايه شاعيران زؤريا له باره ى ئه م شه وه وه شيعريان هه يه بؤنمونه
نالى ده ليت
شــــەوی یـــەلــدایە،یـادەیـجـورەئـەم شـەو
كــــەدیـدەم دورلـەتـۆبـئ نـورە ئـەمـشـــەو؟
هيوادارم هه ركه سه وبه ياميكى هه بيت بينوسيت
تو با اومدنت روشنایی رو به زندگیم آوردی و با رفتنت منو توی ظلمت
و ســیاهی تنها گذاشتی.كاش هیچ وقت چشامو باز نمی كردم و این
روشنایی رو نــمی دیدم.میدونم اینا برات یه مشت چرت و پرته،اما تو
فكر نكن من دارم این چرت و پرتارو بـــرای دلـــخودم می نـویسم كه
حرفام توی دل بمونه. . . ایـنم خــودت یادم دادی.اون روز كه اینجا رو
ساختم اینقدر دوستت داشتم كه می خواستم یه جوری به همه
بگم كه چقدر دوست دارم....اما افسوس
ا
نه تن در کوچه باغی بر سر دار
از این بیهوده گردیدن چه حاصل؟
پیاده میشوم دنیا نگه دار
مهترسێ و مه تاسێ بڵێ
مهجنونێکی شێت بوو